هورمون درمانی برای سرطان سینه
هورمون درمانی برای سرطان سینه یک روش درمان برای سرطان سینه است. رایجترین شکلهای هورمون درمانی برای سرطان سینه با مسدود کردن هورمونها از اتصال به گیرندههای سلولهای سرطانی یا کاهش تولید هورمونهای بدن عمل میکند.
هورمون درمانی فقط برای سرطانهای سینه استفاده میشود که گیرندههایی برای هورمونهای طبیعی استروژن یا پروژسترون دارند. هورمون درمانی برای سرطان سینه اغلب پس از جراحی برای کاهش خطر بازگشت سرطان استفاده می شود. از هورمون درمانی همچنین برای کوچک کردن تومور قبل از جراحی استفاده می شود و احتمال حذف کامل سرطان را افزایش می دهد.
اگر سرطان شما به سایر قسمت های بدن شما گسترش یافته است، هورمون درمانی برای سرطان سینه ممکن است به کنترل آن کمک کند.
چگونه هورمون درمانی سرطان را درمان می کند؟
هورمون درمانی برای سرطان سینه تنها برای درمان سرطان هایی استفاده می شود که به هورمون حساس هستند (سرطان های پستان با گیرنده هورمونی مثبت).
پزشکان به این سرطان ها به عنوان گیرنده استروژن مثبت (ER) یا گیرنده پروژسترون مثبت (PR) اشاره می کنند. این بدان معناست که این سرطانهای سینه توسط هورمونهای طبیعی استروژن یا پروژسترون تحریک میشوند.
پزشک متخصص (پاتولوژیست) با تجزیه و تحلیل نمونه ای از سلول های سرطانی شما بررسی می کند که آیا آنها گیرنده های استروژن یا پروژسترون دارند یا خیر.
این نمونه گیری تعیین می کند که آیا سرطان شما ER مثبت است یا PR مثبت.
هورمون درمانی برای سرطان سینه می تواند به موارد زیر کمک کند:
- از عود سرطان جلوگیری کنید
- کاهش خطر ابتلا به سرطان در بافت های دیگر پستان
- رشد سرطانی که گسترش یافته را کند یا متوقف کنید
- اندازه تومور را قبل از جراحی کاهش دهید
عوارض هورمون درمانی برای سرطان سینه
این عوارض عبارتند از:
- گرگرفتگی
- ترشحات واژن
- خشکی یا تحریک واژن
- خستگی
- حالت تهوع
- درد مفاصل و عضلات
- ناتوانی جنسی در مردان مبتلا به سرطان سینه
عوارض جانبی کمتر شایع و جدی تر هورمون درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- لخته شدن خون در رگها
- سرطان آندومتر یا سرطان رحم
- آب مروارید
- سکته
- پوکی استخوان
- بیماری قلبی
روش های مختلف هورمون درمانی برای سرطان سینه
داروهایی که مانع از اتصال هورمون ها به سلول های سرطانی می شوند
یکی از رویکردهای هورمون درمانی، جلوگیری از اتصال هورمون ها به گیرنده های سلول های سرطانی است. وقتی هورمون ها نتوانند به سلول های سرطانی دسترسی پیدا کنند، رشد تومور ممکن است کند شود و سلول ها ممکن است بمیرند.
داروهای سرطان سینه که این عملکرد را دارند عبارتند از:
- تاموکسیفن : این دارو برای کاهش خطر عود سرطان در زنانی که برای سرطان پستان در مراحل اولیه درمان شده اند، استفاده می شود. در این شرایط، معمولاً برای پنج تا 10 سال مصرف می شود.
تاموکسیفن که معمولاً روزانه به شکل قرص مصرف می شود، ممکن است برای درمان سرطان پیشرفته نیز استفاده شود. تاموکسیفن برای زنان هم قبل از یائسگی و هم بعد از آن مناسب است.
- تورمیفن (Toremifene) : تورمیفن که به عنوان یک قرص روزانه مصرف می شود، برای درمان سرطان سینه که به سایر نواحی بدن گسترش یافته است استفاده می شود.
- فولوسترانت: (Fulvestrant) به صورت تزریقی هر دو هفته در ماه تجویز می شود. در زنان یائسه برای درمان سرطان سینه پیشرفته استفاده می شود.
داروهایی که بدن را از تولید استروژن پس از یائسگی باز می دارند
مهارکنندههای آروماتاز دستهای از داروها هستند که میزان استروژن را در بدن کاهش میدهند و سلولهای سرطان سینه را از هورمونهایی که برای رشد نیاز دارند محروم میکنند.
مهارکننده های آروماتاز فقط در زنانی که یائسه شده اند استفاده می شود. شما نمی توانید از آن ها استفاده کنید مگر اینکه در بدن شما یائسگی طبیعی یا یائسگی ناشی از داروها یا برداشتن تخمدان ها باشد.
مهارکننده های آروماتاز که برای درمان سرطان سینه استفاده می شوند عبارتند از:
- آناستروزول (آریمیدکس). آناستروزول برای کاهش خطر عود سرطان در زنانی که برای سرطان پستان در مراحل اولیه درمان شده اند استفاده می شود. همچنین می توان از آن برای درمان سرطان سینه پیشرفته استفاده کرد.
- اگزمستان (Exemestane): برای کاهش خطر عود سرطان در زنانی که سرطان پستان آن ها در مراحل اولیه درمان شده است، استفاده می شود. گاهی اوقات پس از مصرف تاموکسیفن به مدت دو یا سه سال استفاده می شود. همچنین می توان از آن برای درمان سرطان سینه پیشرفته در زنانی که تاموکسیفن دیگر برای آنها اثری ندارد استفاده کرد.
- لتروزول : این دارو برای کاهش خطر عود سرطان در زنانی که سرطان پستان آن ها در مراحل اولیه درمان شده است، استفاده می شود. می توان آن را به تنهایی یا پس از تکمیل درمان با تاموکسیفن مصرف کرد. لتروزول همچنین برای درمان سرطان سینه پیشرفته استفاده می شود.
مهارکننده های آروماتاز به صورت قرص هایی که یک بار در روز مصرف می کنید تجویز می شوند. هر سه مهارکننده آروماتاز یکسان عمل می کنند و تولید استروژن را در بدن شما کاهش می دهند.
مدت زمانی که مهارکننده های آروماتاز را ادامه می دهید به وضعیت خاص شما بستگی دارد. تحقیقات فعلی نشان می دهد که رویکرد استاندارد مصرف این داروها تا 10 سال است، اما این ممکن است درهر فرد متفاوت باشد.
درمان هایی برای توقف عملکرد تخمدان در زنان پیش از یائسگی
زنانی که یائسه نشده اند (چه به طور طبیعی و چه در نتیجه درمان سرطان) ممکن است تصمیم بگیرند که تحت درمان قرار گیرند، تا تخمدان هایشان از تولید هورمون جلوگیری کند.
گزینه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- جراحی برای برداشتن تخمدان ها (اووفورکتومی)
- پرتودرمانی با هدف تخمدان ها
- داروهایی مانند گوسرلین (Zoladex)
درمانهایی برای متوقف کردن عملکرد تخمدان ممکن است به زنان پیش از یائسگی اجازه دهد تا از داروهایی که فقط برای زنان یائسه در دسترس است استفاده کنند.
ترکیب درمان هدفمند با هورمون درمانی
هورمون درمانی برای سرطانی که به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد (سرطان متاستاتیک سینه) گاهی اوقات با درمان هدفمند ترکیب می شود.
داروهای درمان هدفمند به نقاط ضعف خاصی در سلول های سرطانی حمله می کنند. این ترکیب می تواند هورمون درمانی را موثرتر کند.
داروهای مورد استفاده در این روش عبارتند از:
- Abemaciclib (Verzenio)
- پالبوسیکلیب (ایبرانس)
- ریبوسیکلیب (کیسکالی)
- اورولیموس (آفینیتور)
نتیجه گیری
در حین مصرف هورمون درمانی برای سرطان سینه، مرتباً با پزشک سرطان (انکولوژیست) خود برای بازدیدهای بعدی ملاقات خواهید کرد. انکولوژیست شما در مورد عوارض جانبی که تجربه می کنید می پرسد. بسیاری از عوارض جانبی را می توان کنترل کرد.
نشان داده شده است که هورمون درمانی پس از جراحی، پرتودرمانی یا شیمی درمانی خطر عود سرطان سینه را در افراد مبتلا به سرطان پستان حساس به هورمون در مراحل اولیه کاهش می دهد. همچنین می تواند به طور موثری خطر رشد و پیشرفت سرطان سینه متاستاتیک را در افراد مبتلا به تومورهای حساس به هورمون کاهش دهد.
بسته به شرایط شما، ممکن است در حین مصرف هورمون درمانی، تحت آزمایشاتی قرار بگیرید تا وضعیت پزشکی خود را کنترل کرده و عود یا پیشرفت سرطان را مشاهده کنید. نتایج این آزمایشها میتواند به پزشک شما ایده دهد که چگونه به هورمون درمانی پاسخ میدهید و ممکن است درمان شما بر این اساس تنظیم شود.
متخصص داخلی، فوق تخصص آنکولوژی و هماتولوژی
عضو انجمن انکولوژی ایران و اروپا
عضوانجمن خون و سرطان ايران
فوق تخصص بیماری های خون و سرطان بزرگسالان
