سرطان رحم بدخیم

سرطان رحم بدخیم، یا همان سرطان رحم درجه بالا، نوعی از سرطان است که از سلول‌های بافتی درون رحم نشأت می‌گیرد و به سرعت و بی‌نظم رشد می‌کند. این نوع سرطان بیشتر از سایر انواع سرطان رحم تمایز یافته و خطرناک‌تر است.

سلول‌های سرطانی در سرطان رحم بدخیم می‌توانند به سرعت به سایر بافت‌ها و اعضای اطراف گسترش یابند. اگر این سلول‌ها به سیستم لنفاوی یا خونی گسترش یابد، ممکن است به سایر نقاط بدن منتقل شوند و به تشکیل تومور در این نقاط بیانجامد.

علائم این نوع سرطان ممکن است شامل خونریزی از واژن، درد شدید در ناحیه لگنی، افزایش اندازه رحم، و تغییرات در دوره قاعدگی باشد. تشخیص این نوع سرطان از طریق آزمایش‌های تصویری مانند سونوگرافی، مراجعه به تاریخچه پزشکی و آزمون‌های خونی انجام می‌شود.

درمان سرطان رحم بدخیم شامل جراحی برداشت رحم (هیسترکتومی)، پرتودرمانی، و یا شیمی درمانی است. همچنین، ترکیبی از این روش‌ها نیز برای موارد خاص ممکن است توصیه شود. همواره مشورت با پزشک متخصص و تیم درمانی مناسب اهمیت دارد.

علائم سرطان رحم بدخیم

علائم سرطان رحم بدخیم ممکن است متنوع باشند و به ویژه در مراحل ابتدایی ممکن است احساس نشوند. اما در موارد پیشرفته‌تر، ممکن است علائم زیر ظاهر شوند:

• خونریزی واژینال: خونریزی بیش از حد در دوران قاعدگی یا بعد از مرور سنین قاعدگی. و خونریزی بین دوره‌های قاعدگی یا پس از سنین قاعدگی.
• درد ناحیه لگنی: درد در ناحیه پایین شکم یا لگنی. درد در ناحیه لگنی در هنگام رابطه جنسی.
• تغییرات در دوره قاعدگی: تغییرات در مدت و شدت دوره قاعدگی و عدم قاعدگی یا تاخیر در آن.
• تغییرات در دفع ادرار: مشکلات در  دفع ادرار یا احساس فشار در مثانه.
• افزایش حجم رحم: احساس افزایش اندازه رحم توسط خود فرد یا پزشک.

لطفاً توجه داشته باشید که این علائم سرطان رحم ممکن است ناشی از دلایل دیگر هم باشند و تشخیص نهایی توسط پزشک و انجام آزمون‌های مربوطه صورت می‌پذیرد. اگر هر یک از این علائم را تجربه می‌کنید یا نگرانی دارید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

تشخیص سرطان رحم

تشخیص سرطان رحم بدخیم نیاز به انجام مراحل مختلف تشخیصی دارد که توسط پزشک انجام می‌شود. برخی از مراحل تشخیصی عبارتند از:

• مصاحبه و تاریخچه پزشکی: پزشک از شما سوالاتی درباره علائم، تاریخچه قاعدگی، سابقه خانوادگی، و سابقه سلامت عمومی می‌پرسد.
• آزمون فیزیکی: بررسی دفع ادرار، اندازه و وضعیت رحم، و بررسی علائم فیزیکی دیگر.
• آزمایش‌های خونی: انجام آزمون‌های خونی برای ارزیابی وضعیت عمومی و اندازه‌گیری مارکرهای مرتبط با سرطان.
• تصویربرداری: سونوگرافی: تصویربرداری با فراصوت برای بررسی نحوه ساختار رحم و بافت‌های اطراف.
• آندوسکوپی: استفاده از دستگاه آندوسکوپ برای بررسی داخل رحم.
• آزمون‌های تشخیصی پیشرفته: بیوپسی: برداشت نمونه بافت از رحم برای بررسی تحت میکروسکوپ.
•  آندو بیوپسی: بررسی بافت‌ها با استفاده از دستگاه آندوسکوپ.
• تصویربرداری پزشکی: تصاویر CT scan، MRI، یا PET scan برای ارتقاء دقت در تشخیص و ارزیابی گسترش سرطان.

تشخیص نهایی بر اساس نتایج این آزمون‌ها و مطالعات تشخیصی صورت می‌گیرد. در صورت تأیید سرطان رحم، پزشک شما به شما گزینه‌های درمانی مختلف را معرفی خواهد کرد.

شایع ترین تومور بدخیم رحم چیست؟

شایع‌ترین تومور بدخیم رحم، تومور بدخیم رحم اپیتلیال (Endometrial Carcinoma) است. این نوع سرطان از لایه‌های بافتی که داخل رحم (اپیتلیوم) را پوشانده‌اند، نشأت می‌گیرد. اکثر موارد سرطان رحم مرتبط با این نوع تومور هستند.

عوامل خطر این نوع سرطان شامل سن، چاقی، دیابت، استفاده از هورمون‌های زنانه بدون مشورت پزشکی، عدم حاملگی، و موارد مشابه می‌باشند. افرادی که در دوران سنین پس از 50 سال، دچار چاقی، یا بیماری‌های مرتبط با سطح هورمون‌ها هستند، در معرض خطر بیشتری برای این نوع سرطان قرار دارند.

شناخت زودرس و مشاوره با پزشک در مورد علائم ناشی از تومور بدخیم رحم، مانند خونریزی واژینال غیر عادی یا درد شدید در ناحیه لگنی، می‌تواند به تشخیص سریعتر و درمان مؤثرتر کمک کند. هر گونه علامتی که نگران‌کننده باشد، بهتر است بلافاصله توسط پزشک مورد بررسی قرار گیرد.

میزان بقا سرطان رحم بدخیم

میزان بقا برای سرطان رحم بدخیم بسیار وابسته به مرحله تشخیص، اندازه و گسترش سرطان، و نحوه درمان است. از جمله عواملی که تأثیرگذار بر میزان بقا دارند، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• مرحله تشخیص (Stage): مرحله تشخیص میزان گسترش سرطان را نشان می‌دهد. در مراحل ابتدایی، که سرطان به رحم محدود است، معمولاً میزان بقا بیشتر است.
• اندازه تومور: اندازه و گسترش تومور نیز بر میزان بقا تأثیر می‌گذارد. تومورهای کوچکتر در مراحل ابتدایی بهتر به درمان پاسخ می‌دهند.
• گرید تومور: گرید تومور نشان‌دهنده درجه خطر تومور است. تومورهای با گرید بالاتر ممکن است با خطر بیشتری همراه باشند.
• پاسخ به درمان: نحوه پاسخ بدن به درمان (جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی) نیز تأثیر مهمی در میزان بقا دارد.
• عوارض جانبی درمان: عوارض جانبی درمان نیز می‌توانند بر میزان بقا تأثیرگذار باشند.

تا به امروز، درصد بقای پنج ساله برای سرطان رحم بدخیم در مراحل اولیه در نظر گرفته شده است. با پیشرفت‌های درمانی و تشخیصی، میزان بقا افزایش یافته و افراد مبتلا به این نوع سرطان امکان دارد مدت طولانی تری زندگی کنند. با این حال، هر مورد بیماری منحصر به خود دارای ویژگی‌ها و شرایط خاص خود است و بهترین اطلاعات ممکن باید از پزشک مربوطه گرفته شود.

درمان سرطان رحم بدخیم 

درمان سرطان رحم بدخیم بستگی به مرحله تشخیص، اندازه و گسترش تومور و ویژگی‌های فردی هر بیمار دارد. برخی از روش‌های درمان برای سرطان رحم بدخیم شامل موارد زیر هستند:

• جراحی (هیسترکتومی): در بسیاری از موارد، جراحی برای برداشت رحم و سایر اجزای ممکن تحت تأثیر تومور مورد استفاده قرار می‌گیرد. این جراحی ممکن است شامل برداشت رحم (سرویکتومی) و یا بافت‌های اطراف مانند لنفاوی‌ها (پارا لنفکتومی) باشد.
• پرتودرمانی: استفاده از پرتوهای پرانرژی برای نابود کردن سلول‌های سرطانی یا کاهش اندازه تومور. پرتودرمانی ممکن است به عنوان تکنیک اصلی یا به همراه جراحی یا شیمی درمانی استفاده شود.
• شیمی درمانی: استفاده از داروهای شیمی درمانی برای کاهش اندازه تومور، کنترل گسترش سرطان، و یا قبل از جراحی یا پرتودرمانی. این درمان ممکن است به تنهایی یا در ترکیب با دیگر روش‌ها استفاده شود.
• هورمون درمانی: در مواردی که سرطان به هورمون‌های زنان حساس باشد، ممکن است هورمون درمانی با استفاده از داروها یا جراحی هورمونال (به عنوان مثال، برداشت تخمدان‌ها) مورد استفاده قرار گیرد.

هر بیمار ممکن است نیاز به یک طرح درمانی منحصر به فرد داشته باشد و تصمیم‌گیری در مورد بهترین روش درمان باید با توجه به ویژگی‌های خود بیمار و مشورت با تیم درمانی انجام شود.